موارد مصرف

دوبوتامین به صورت تزریقی به عنوان یک داروی اینوتروپیک و برای کنترل برادی کاردی در سکته قلبی، جراحی قلب، آسیب های عضله قلب، شوک سپتیک و کاردیوژنیک و همچنین پیشگیری و درمان کاهش حاد فشار خون مصرف می شود.

   فارماكينتيك

متابولیسم این دارو کبدی است و به ترکیبات غیر فعال تبدیل می شود. نیمه عمر دارو تقریباً 2 دقیقه است و اثر آن پس از 2-1 دقیقه شروع می شود. اگر سرعت انفوزیون آهسته باشد، زمان شروع اثر ممکن است تا 10 دقیقه افزایش یابد. طول اثر دارو کمتر از 5 دقیقه و دفع آن عمدتاً از طریق کلیه ها و به صورت متابولیت است.

   مكانيسم

دبوتامین دارای اثر اینوتروپیک مستقیم است و با تحریک مستقیم گیرنده های بتا- یک قلب،قدرت انقباضی عضله قلب و حجم ضربه ای آن را افزایش می دهد و در نتیجه باعث افزایش برون ده قلب می شود. دوبوتامین فشار زیاد ناشی از پر شدن بطن را کاهش می دهد ( کاهش پیش بار ) و هدایت گره دهلیزی بطنی را تسهیل می نماید. افزایش برون ده قلب ناشی از این دارو، بیش از اثرات دوپامینرژیک آن سبب بهبود جریان خون کلیوی و میزان دفع ادرار می شود.

   موارد منع مصرف

این دارو در بیماران مبتلا به تنگیس ایدیوپاتیک هیپرتروفیک زیرآئورتی نباید مصرف شود.

   هشدار

1- این دارو در صورت وجود کمی حجم خون یا سکته قلبی باید با احتیاط مصرف شود. 

2- سرعت انفوزیون و طول درمان به پاسخ بیمار بستگی دارد. این پاسخ با سرعت ضربان قلب، وجود فعالیت نابجای قلبی، فشار خون، جریان ادرار و در صورت امکان، اندازه گیری فشار وریدی مرکزی یا فشار گوه ای و برون ده قلب تعیین می شود. 

3- کاهش شدید فشار خون باعث پیچیده شدن شوک کاردیوژنیک می شود.

   عوارض

تاکی کاردی و افزایش قابل ملاحظه در فشار خون سیستولی و ندرتاً هیپوکالمی با مصرف مقادیر بیش از حد دارو گزارش شده است.

   نكات

1- انفوزیون دوبوتامین همزمان با هپارین و هیدرکورتیزون، سفازولین، سفالوتین و پنی سیلین از یک لوله انفوزیون توصیه نمی شود. 

2- دوبوتامین با محلول های قلیایی مانند بی کربنات سدیم، ناسازگاری دارد. 

3- تغییر رنگ محلول به رنگ صورتی به علت اکسیداسیون جزئی است. با وجود این، اگر دارو در طول مدت توصیه شده مصرف شود، از قدرت آن کاسته نمی شود.

   ميزان مصرف

مقدار mcg/kg/min15-2/5انفوزیون وریدی می شود که بر حسب پاسخ بیمار تنظیم می گردد.